To ostatni punkt Szlaku.
W drodze do Nowinki posłuchaj >> w_drodze_do_nowinki_sluzba_wartownicza.mp3
W głębi lasu otoczony drewnianą palisadą znajduje się zasypany tymczasowy schron, w którym zginęli trzej żołnierze AK. Trwają badania nad ustaleniem tożsamości poległych.
Oddział partyzancki 3 pszwol AK był grupą najdłużej wykonującą akcję „Burza” w Obwodzie nr 8. Gdy w sierpniu 1944 r. front rozdzielił obwód na dwie części, jednostka ta pozostała na terenie zajętym przez Niemców i kontynuowała działalność bojową do października 1944 r.
2.10.1944 r. oddział dowodzony przez Henryka Zarębę „Zręba”, stoczył walkę z obławą niemiecką w rejonie Nowinki, w trakcie której poniósł wysokie straty.
Po kolejnych obławach 6 i 13.10.1944 r. przeszedł przez linię frontu na wysokości Maćkowej Rudy i został rozbrojony przez Armię Czerwoną. W czasie działań bojowych od lipca do października 1944, z oddziałów 41 pp i 3 pszwol śmierć poniosło co najmniej 60 osób (w tym ponad 40 z 3 pszwol).
Płk Władysław Liniarski ps. „Mścisław”, w raporcie sytuacyjnym nr 10 Komendy Okręgu AK Białystok z dnia 5 grudnia 1944 r. pisał:
Miesiąc listopad jest dalszym konsekwentnym niszczeniem aktywnego elementu polskiego. Metody i środki, jakie stosuje okupant nie różnią się niczem od stosowanych w roku 1940 – 1941 [przez] NKWD, nadrzędna władza w stosunku do marionetkowego PKWN kończy pracę niszczycielską przerwaną 22 czerwca 1941 r.
Pod płaszczykiem niszczenia „faszystów” i „szpiegów niemieckich” aresztuje się aktywny element polski. Terror psychiczny, terror gospodarczy, zakłamana propaganda, wschodnia, obłudna grzeczność – mają posłużyć do narzucenia narodowi polskiemu czerwonego terroru. Coraz bardziej jednak spada maska uprzejmości i ukazuje się nienawistny stosunek okupanta do wszystkiego co polskie.